ชีวภัณฑ์ที่ใช้ปรับปรุงดินมีบทบาทสำคัญในการเพิ่มธาตุอาหารที่จำเป็นต่อการเจริญเติบโตของพืช โดยเฉพาะธาตุอาหารหลักอย่าง ไนโตรเจน (N), ฟอสฟอรัส (P), และโพแทสเซียม (K) รวมถึงธาตุอาหารรองอื่นๆ ซึ่งช่วยให้ดินมีความอุดมสมบูรณ์มากยิ่งขึ้น

กลไกการทำงานของชีวภัณฑ์ในการเพิ่มธาตุอาหาร

1. จุลินทรีย์ตรึงไนโตรเจน (Nitrogen-fixing bacteria)

เช่น Rhizobium, Azospirillum, และ Azotobacter → สามารถตรึงไนโตรเจนจากอากาศให้กลายเป็นรูปแบบที่พืชสามารถดูดซึมได้ ช่วยลดการใช้ปุ๋ยยูเรียหรือแอมโมเนียมซัลเฟต

2. จุลินทรีย์ละลายฟอสเฟต (Phosphate-solubilizing microorganisms)

เช่น Bacillus megaterium, Pseudomonas spp. → ช่วยละลายฟอสเฟตที่จับตัวแน่นในดินให้อยู่ในรูปที่พืชดูดซึมได้ง่ายขึ้น เพิ่มประสิทธิภาพของฟอสฟอรัสในดิน

3. จุลินทรีย์ละลายโพแทสเซียม (Potassium-solubilizing bacteria)

เช่น Bacillus mucilaginosus → เปลี่ยนโพแทสเซียมจากแร่ธาตุในดินให้อยู่ในรูปที่เป็นประโยชน์กับพืช

4. จุลินทรีย์ย่อยสลายอินทรียวัตถุ

เช่น Trichoderma, Actinomycetes → ช่วยย่อยสลายซากพืช ซากสัตว์ และปุ๋ยอินทรีย์ ทำให้เกิดธาตุอาหารในรูปแบบที่พืชดูดซึมได้ง่าย

ประโยชน์ของการใช้ชีวภัณฑ์เพื่อเพิ่มธาตุอาหารในดิน

• เพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของดินในระยะยาว

• ลดการพึ่งพาปุ๋ยเคมี

• ฟื้นฟูโครงสร้างของดินและเพิ่มอินทรียวัตถุ

• ส่งเสริมความหลากหลายทางชีวภาพของจุลินทรีย์ในดิน

• สนับสนุนการเกษตรอินทรีย์และการเกษตรยั่งยืน

4 @สงวนสิขสิทธิ์โดย สวนมะนาวท้ายไร่ จังหวัดพิจิตร